- دله چش
بدچشم، هیز، کسی که به ناموس یا مال کسی طمع داشته باشد
معنی دله چش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ لَ / لِ یِ چَ / چِ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از آب غلیظ که در گوشه های چشم فراهم آید، آبی که از اجتماع آن مژگانها به هم چسبند. (آنندراج)
(وُ قا)
لغت نامه دهخدا
در تداول عامه، آنکه بیگاری کند. آنکه با مزدی سخت اندک برای کسی خدمت کند. رجوع به تله کشی شود
(دَ وَ / وِ)
لغت نامه دهخدا
مرکب از دوق + لی، جفت و توأم. (ناظم الاطباء). دوغلی. دوغلو. دغلی. دغلو. همزاد. دوقلو. دو بچه که با هم از شکم مادر بیرون آمده باشند
(بَ اَ)
لغت نامه دهخدا
حمل کننده غله از جایی به جایی. کشندۀ غله: میّار، غله کش از جایی به جایی. (منتهی الارب). شتران غله کش. ستور غله کش
(شَ لَ کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان چرداول بخش شیردان چرداول شهرستان ایلام. سکنۀ آن 150 تن. آب آن از چشمه. محصول عمده آنجا غلات و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(دَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان زلقی بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. واقع در 74هزارگزی جنوب خاوری الیگودرز و کنار راه مالرو پرچل به ایلرود، با 212 تن سکنه. آب آن از قنات و چاه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(خوَدْ / خُدْ پَ سَ)
لغت نامه دهخدا
چاشنی گیر. که مزۀ غذا را چشد. چشندۀ طعم غذا:
در جهان هر که شمس دین لقبند
شاه ایشان توئی به حضرت کش...
سائلان چاشنی چش لقبند
مزه پرسند هرکس از مزه چش.
سوزنی
در جهان هر که شمس دین لقبند
شاه ایشان توئی به حضرت کش...
سائلان چاشنی چش لقبند
مزه پرسند هرکس از مزه چش.
سوزنی
نوعی ابزار درتراشیدن قاشق چوبی، وسیله ای برای بیرون آوردن
فنی در کشتی لوچو
به میان افتاده
سگ ولگرد
ردیف میانی
راه میان بر
نگاه خشم آلود
نام مرتعی در پرتاس سوادکوه
۲اندوه، غصه، عقده ۲آرزویی که در دل مانده باشد، آرزوی بر آورده نشده، عقده ی دل
شایعه
ملایم، آب نیم گرم
پرده ی نازک بخش داخلی پوست برخی درختان مانند توت و غیره
نی قلیان
۲میوه ای که فقط درون آن پخته و بخش بیرونی آن خام مانده باشد
تکیه گاه دل، آرزوی دل
دزد یا پنبه چینی که غوزه های درشت پنبه را چیده و از چیدن غوزه
چوب داخل ریسندگی، چوب بلندی که در ساختمان سازی مورد استفاده قرار گیرد
چوبی که پل های چوبی از آن ساخته شود، معمولا یک یا دو تنه
کسی که غوزه های درشت پنبه را در هنگام غوزه چینی، با رندی
راه ویژه ای که پیوسته احشام از آن عبور کنند، مقامی پایه ای در آوازهای چهارگانه ی موسیقی کتول و استرآباد